sábado, mayo 27, 2006

O PROCESO RECLAMADOR DE FALA CEIBE DO BIERZO (1998-2006)

FALA CEIBE: O PROCESO RECLAMADOR NO BIERZO (1998-2006).
Secretaría de comunicación de Fala ceibe.
falaceibe@yahoo.es

A Asociación cultural Fala Ceibe naceu en 1998 como reacción á negación por parte da Dirección Provincial de Educación de León a permitir o ensino da materia de galego no Instituto Álvaro de Mendaña de Ponferrada. Este feito antigalego permitiu tomar conciencia da necesidade que había de autoorganizarse para defender os nosos dereitos lingüísticos. Pola outra banda, Fala Ceibe concentrou as súas actividades reivindicativas en Ponferrada, intentábase así abrir unha nova fronte galeguista, distinta á tradicional que representaba o eixe Corullón-Vilafranca, e deste xeito contaxiar culturalmente ao resto da rexión berciana. Sabiamos ben que a proxección reclamativa dende Ponferrada demostraríase máis eficaz para a difusión ideolóxica, tanto no territorios comarcal e provincial coma nas Comunidades Autónomas de Castela e León e Galicia.

Fala Ceibe tivo como señeiro obxectivo conseguir o ensino da nosa lingua galega nos centros escolares do Bierzo. Así, ante la demanda social de aprendizaxe de galego, non satisfeita pola administración daquela, a nosa asociación tivo que impartir clases desta materia (2000 e 2001). Lembramos que durante algúns cursos xa ofertara galego no colexio da Ponte Domingo Flórez. Pero houbo que presionar moito ás administraciois, primerio á estatal e logo á autonómica, para finalmente lograr que a Xunta de Galicia e a Junta de Castela e León sinasen o necesario Acordo de Colaboración para o ensino do galego no Bierzo (Vilafranca, 18 de xullo de 2001). Este convenio regulou dun xeito parcial a aprendizaxe da nosa lingua propia nos centros escolares. Curso tras curso novos colexios de Corullón, Vilafranca, Cacabelos, Carucedo, Toural dos Vaos, Toural de Meraio, A Ponte Domingo Flórez, Camponaraia e Ponferrada (A Placa, V. García Yebra, Compostilla-Compostela, IES Europa e Escola Oficial de Idiomas). Pero aínda resta moito por facer, quedan os colexios da Veiga de Valcarce, Carracedelo, Quilós, Columbrianos... en cuxas poboaciois facemos campañas (O galego na EOI... 2002, Non che mordas a lingua... Corre a voz... 2003, Cada curso somos máis... Non cales nunca máis... 2003, Enrédate en galego... A eleccion de futuro... A qué esperas... 2004), buzoneos de carácter anual para concienciar sobre a necesidade de ofertar galego nos seus centros. Tamén temos que resolver o problema da inclusión neste programa de ensino galego no Bierzo aos colexios de carácter privado.

Fala Ceibe pretende acadar unha posición de vangarda dentro do movemento reclamativo comarcal, así como ostentar certa representatividade da comunidade galegofalante do Bierzo. Cando non chegamos a pactos co resto de colectivos galeguistas, Fala Ceibe tirou para diante soa. Este foi o caso da nosa iniciativa polo recoñecemento do galego no Estatuto de Autonomía de Castela e León (acadado a fines do 1998), que necesitou dos contactos con partidos estatais e cos nacionalistas galegos. Outros colectivos que non nos apoiaron por tal actitude política, logo tiveron que aceptar o noso acerto e ben que se aproveitaron dos nosos resultados finais. Esta diferencia estratéxica está condicionada pola necesidade que outros grupos culturais teñen de estar a ben co poder que lles subvenciona as súas actividades, cando non lles paga os soldos.

Fala Ceibe é unha organización valente e loitadora que procura a defensa dos dereitos culturais dos galego-falantes do Bierzo. O noso debate autónomo permítenos non depender ideoloxicamente das directrices que emanan dos centros de poder político e académico de dentro ou de fóra do Bierzo, ao contrario que acontece con outros colectivos. Exemplo disto foron as desputas polo uso das normativas lingüísticas do galego que tamén nos afectaron (2005). A resposta de Fala Ceibe foi respectar estatutariamente esta liberdade de expresión plenamente, e por iso discrepamos das imposiciois que outros grupos impoñen. Esta concepción aberta da reclamación permite o establecemento de negociaciois estratéxicas con todos, por principio non estamos pechados a ninguén. A nosa principal arma é o diálogo, e non rexeitamos o cara a cara cos que nos consideran erroneamente como perigosos por cuestionar as conservadoras estruturas políticas, territoriais, culturais, etc establecidas polos diversos poderes dominantes. Por esta forma de pensar somos considerados radicais pero non nos importa porque coñecemos ben cal é o noso papel na vangarda reivindicativa no Bierzo.

Fala Ceibe quere dar resposta ás necesidades culturais da comunidade galegofalante do Bierzo. Velaí a oferta anual de actos culturais, entre eles logramos consolidar a celebración do Día das Letras Galegas, que agora é celebrado tamén por outros colectivos culturais no Bierzo. Aproveitando esta data cultural sobranceira, cada maio facemos doazón de libros galegos ás bibliotecas escolares e municipais, organizamos conferencias sobre o personeiro homenaxeado, presentamos novidades editoriais (editorial Biblos, proxectamos películas en galego (2003 e 2004), concedemos os premios escolares (Frei Martín Sarmiento, 2002), realizamos recitais poéticos, sesiois de contacontos, actuaciois musicais e demais.

Fala Ceibe sufre como o resto da comunidade galegofalante do Bierzo a falta de medios de comunicación que permitan a plena liberdade de expresión en galego. Razón pola cal tivemos que crear outros medios alternativos para poder difundir a nosa mensaxe galego-berciana. Froito deste esforzo son as revistas Porcoespiño (2000) e Berro do Leste (2005). Pero o grande pulo comunicacional conseguímolos na internet coa consolidadción da nosa web (www.falaceibe.tk). Deste xeito podemos expresarnos directamente en galego e dar a coñecer os nosos pequenos traballos de investigación histórica, filolóxica, xurídica, etnolóxica e demais. Este labor pescudador serve para que a comunidade galego-falante do Bierzo tome máis conciencia da súa importancia como grupo etnocultural diferenciado dentro da Comunidade Autónomade Castela e León. Fala Ceibe tamén cumpre dende o comezo un salientable papel como colectivo galego-berciano que subministra información periódica aos diversos medios de comunicación de Castela-León e Galiza.

Fala Ceibe demostra continuamente a súa posición de vangarda no Bierzo cando reclama a defensa dos dereitos culturais asoballados ante os defensores do pobo (Defensor do Pobo estal, Valedor do Pobo galego e Procurador do Común de Castela e León), os foros políticos (Europarlamento en 2001, Cortes Xerais e Parlamentos autonómicos de Galiza e Castela-León) e as administraciois (Junta de Castela-León, Xunta de Galicia, Consello Comarcal e mailos concellos bercianos.

Fala Ceibe tamén realiza numerosas campañas relacionadas coa defensa e a promoción da nosa lingua galega. Son os casos das actuais que pretenden un maior recoñecemento do noso idioma propio (O galego, idioma cooficial... 2003) nos Estatutos de Autonomía de Castelá-León e no Estatuto Comarcal do Bierzo. Outras campañas tiveron relación co uso do galego nas administraciois locais (Os concellos bercianos bilingües xa... 2004), así como a recuperación da toponimia galego-berciana (A toponimia en galego... 2003). Tampouco podemos esquecer a que diriximos ao sector comercial (En galego vendes máis... 2004), a que pretendía concienciar aos medios de comunicación bercianos no uso do galego (Liberdade de expresión en galego... 2004) ou a recollida de sinaturas para que a CRTVG informase máis sobre a nosa problemática cultural (2005). Estas campañas repetímolas periodicamente mediante a edición de folletos, os correspondentes buzoneos e mailas pegadas de cartelería polos pobos do Bierzo.

Ponferrada, maio de 2006.

jueves, mayo 18, 2006

FUNDAMENTOS DE LA AUTONOMÍA TERRITORIAL DE EL BIERZO.


FUNDAMENTOS DE LA AUTONOMÍA TERRITORIAL DE EL BIERZO,
Xabier Lago Mestre, Pte. Fala Ceibe do Bierzo.

SE HA iniciado en el Parlamento autonómico el proceso de reforma del Estatuto de Autonomía de Castilla y León. Esta coyuntura política resulta adecuada para reclamar un mayor reconocimiento territorial de El Bierzo en dicho Estatuto de Autonomía. Si el Bierzo posee una singularidad territorial clara respecto al resto de comarcas que forman la Comunidad Autónoma, lo lógico es admitir expresamente esa especificidad en el propio articulado de la Ley orgánica que comentamos. No se puede negar esta peculiaridad berciana en base a la necesidad de conservar el uniformismo institucional de Castilla y León, ya que así se impide la mejor articulación de El Bierzo en el amplio y diverso espacio regional. Tratamos aquí de fundamentar la autonomía territorial berciana, recurriendo a la caracterización geográfica, histórica, cultural, geofuncional y sociopolítica.
Comenzamos diciendo que el territorio berciano (3000 Km2) presenta una orografía irregular provocada por continuos valles y la red hidrográfica propia, del río Sil y sus afluentes, distinta de la del Duero. El Bierzo sufre un forzado aislamiento por razón de las cadenas montañosas que nos rodean, situación que se agrava por las duras condiciones climatológicas invernales registradas en los puertos que nos separan de la meseta castellano-leonesa. A esto añadimos la localización periférica respecto de los centros de poder político y económico, tanto de la depresión del Duero como del noroeste peninsular. Este peculiar contexto geográfico natural dificulta las relaciones fluidas con los otros territorios vecinos y condiciona el desarrollo endógeno.
Por otra parte el devenir histórico nos recuerda que El Bierzo siempre tuvo cierto reconocimiento institucional-territorial. Así aconteció con los sucesivos condado, tenencia, merindad menor medievales, con el corregimiento-provincia y el partido fiscal durante el Antiguo Régimen, la Provincia de Villafranca de El Bierzo, partido administrativo de Ponferrada del siglo XIX, el partido judicial y la actual Comarca de El Bierzo. Resulta que para los sucesivos Reino de León, Corona de Castilla y Estado español El Bierzo fue percibido como un territorio delimitado y definido por un reconocimiento institucional peculiar. Comentamos también que cuando se hizo la división provincial actual, en 1833 por Javier de Burgos, la única provincia que se suprimió en Castilla y León fue la de Villafranca de El Bierzo, aprobada anteriormente por Decreto de 27 de enero de 1822. Luego de justicia sería devolver parte de aquel poder institucional que se le quitó a El Bierzo en aquel periodo histórico.
A nivel sociocultural debemos tener en cuenta la presencia de la comunidad lingüística gallega en El Bierzo Occidental desde la Edad Media. Un colectivo idiomático de 35000 personas que en las últimas décadas está tomando mayor protagonismo por razón de la legítima reclamación jurídica de sus derechos lingüísticos, tanto individuales como colectivos («o rexurdimento»). La existencia de esta minoría cultural gallego-berciana en la Comunidad Autónoma de Castilla y León debe ser respetada por la mayoría castellano-hablante, como ejemplo de una relación plenamente democrática. Resulta lógico que la futura reforma del Estatuto de Autonomía reconozca explícitamente esta secular tradición plurilingüe de El Bierzo porque enriquece la variada cultura de Castilla y León. Sólo de esta forma se podrá iniciar la decisiva actuación pública a favor de la normalización lingüística, a través de la necesaria protección y el fomento del idioma gallego por parte del Consejo Comarcal de el Bierzo, ya que esta institución debe asumir activamente estas funciones administrativas.
También destacamos que desde el punto de vista geofuncional El Bierzo presenta una peculiar área funcional que afecta a una población total de 135000 habitantes, repartidos en 37 municipios, entre ellos la importante capital urbana de Ponferrada (66000 h.). A nivel socioeconómico El Bierzo tiene un gran dinamismo en los sectores industrial, energético, agroalimentario y servicios, que incluso afecta a las comarcas vecinas de Laciana, Valdeorras y La Cabrera, por lo que reclama un mayor reconocimiento de este protagonismo en la Comunidad Autónoma. Por cierto ¿qué tiene que ver esta descrita área funcional de Ponferrada con el resto de comarcas semiurbanas o rurales de Castilla y León?. Además no se entiende ya que Ponferrada, con mayor población que Ávila, Segovia y Soria, tenga hoy menores servicios públicos (provincial, autonómico y estatal) que éstas. Los arbitrarios privilegios administrativos, concedidos por la arcaica división provincial de 1833 a ciertas ciudades y territorios, no pueden condicionar las necesidades y las aspiraciones actuales de El Bierzo. Precisamos de más descentralización y capacidad de decisión propia para evitar las consecuencias negativas del alejamiento y la dependencia excesiva de los centros de poder económico y político -entiéndase León, La Coruña, Valladolid o Madrid. Por eso el Estatuto de Autonomía de Castilla y León debe ser el instrumento político adecuado para compensar a El Bierzo, mediante la necesaria concesión de mayor autonomía territorial, por los efectos perniciosos provocados por la obsoleta división provincial que soportamos actualmente.
Dentro de la caracterización que denominamos sociopolítica comentamos que existe una fuerte conciencia colectiva territorial propia. La autodefinición de los ciudadanos como bercianos se refuerza sobre otras identidades complementarias, como pueden ser con la leonesa, la gallega o la castellano-leonesa. A esta peculiar idiosincrasia colectiva contribuyeron diversos factores históricos, culturales, políticos, religiosos, etc. La conciencia territorial berciana se ha plasmado en la demanda de una mayor autonomía político-administrativa (provincial, regional, comarcal...), y ha sido asumida parcialmente por todos los partidos, sean estatales o de carácter regionalista, que aunque estos últimos de carácter minoritario, representan también nuestra singularidad, ya que un fenómeno político semejante no se da en ninguna otra comarca de Castilla y León. Bien podemos afirmar que no hay otra zona subprovincial de la Comunidad Autónoma que haya demostrado tan mayoritaria conciencia territorial entre su población, así como capacidad movilizadora autonomista.
Esta variada y particular fundamentación nos sirve para reclamar un mayor reconocimiento de la autonomía territorial de El Bierzo en el propio Estatuto de Autonomía de Castilla y León. La nueva reforma estatutaria debe ser ambiciosa con El Bierzo de cara a valorar más y mejor nuestra especificidad territorial. La mayoritaria voluntad social de conseguir más autonomía no puede ser frustrada de nuevo porque esto impedirá la identificación de los bercianos con el proyecto político que representa la Comunidad Autónoma de Castilla y León. El reconocimiento estatutario de nuestra especificidad territorial debe ser interpretado como la forma de lograr más autonomía para que podamos satisfacer nuestras necesidades y encauzar nuestras aspiraciones.
Ponferrada, mayo de 2006.

O Berzo e a Normalizaçom Lingüística, por Igor Lugris.


O Berzo e a Normalizaçom Lingüística,
por Igor Lugris.

Nas últimas semanas, mesmo meses, tem havido diversas notícias relacionadas com a defesa, promoçom e reivindicaçom da língua e cultura galegas do Berzo. Ao fio dessas novas, alguns meios de comunicaçom e alguns políticos de Castela e Leom tenhem empregado um argumento falso para criticar as posiçons que por parte de diversos sectores da Comunidade Autónoma Galega se tenhem apresentado para defender umha maior protecçom do galego do Berzo. Ao falar destes temas, tenhem querido dar a entender que som exclusivamente as organizaçons "nacionalistas" galegas, nomeadamente o BNG, as únicas interesadas neste tema, ajustando assim as suas palavras a um preconceito nom menos falso: aquele que quer fazer-nos crer que existe um suposto "imperialismo galeguista" atrás deste tema. Mentem, ou falam a partir da ignoráncia, e sendo as duas possibilidades perigosas, nom se sabe qual é pior.

Pretendem algumhas vozes negar as evidências, e negar por exemplo que já no "Acordo de cooperaçom entre a Conselharia de Educaçom e Ordenaçom Universitária da Junta da Galiza e a Consejería de Educación y Cultura da Junta de Castela e Leom para a promoçom do idioma galego nos territórios limítrofes das comunidades autónomas", assinado a 18 de Julho de 2001, em Vila Franca do Berzo, o entom Conselheiro de Educaçom e Ordenaçom Universitária da Junta, Celso Currás Fernández, e o "Consejero de Educación y Cultura de la Junta de Castilla y León", Tomás Villanueva Rodríguez (ambos os dous do Partido Popular, ambas as duas instituiçons governadas na altura polo PP) reconheciam, que, ponto III, "o idioma galego, além de no território administrativo da CAG, fala-se, entre outros territórios, nas zonas das províncias de Leom e Samora pertencentes à Comunidade de Castela e Leom", e que, ponto IV e V, ambas as instituiçons estám obrigadas, polos seus respetivos estatutos e outras Leis, a defenderem a língua galega falada nestes territórios, destancando-se especialmente o artigo 4 do Estatuto de Autonomia de Castela e Leom, que especifica que "gozarám de respeito e protecçom a língua galega e as modalidades lingüísticas nos lugares em que habitualmente se empreguem".

Nom é a minha intençom louvar o trabalho feito polo PP, o PSOE e o BNG no Parlamento autonómico galego ou noutras instituiçons, mas esses meios de comunicaçom, esses politícos, esses colunistas e criadores de opiniom que rapidamente se escandalizam quando se fala deste tema, deveriam saber que o Parlamento Autónomico, aprovou a 22 de Setembro de 2004, e por unanimidade, um Plano Geral de Normalizaçom da Língua Galega, que, entre todas as suas alíneas, recolhe umha especialmente dedicada às relaçons com os outros territórios de língua galega. É nesta alínea que se recolhe um grupo de propostas referidas às comarcas situadas actualmente além dos limites autonómicas mas de fala galega, isto é: o Návia-Eu, nas Astúrias, o Berzo e as Portelas, em Castela e Leom, e, ainda, o Val de Elhas na Estremadura. Entre os objectivos que se marca dito plano figura "garantir a formaçom em língua galega nos centros de ensino das comunidades de fala galega de fora da Galiza", assim como "criar espaços em que os habitantes de territórios galegófonos podam usar a sua língua em qualquer tipo de relaçom", prestando "a ajuda que estas comunidades demandarem para o melhor conhecimento, conservaçom e progresso da língua que nos é comum".

Entre os objectivos específicos a conseguir, figuram reivindicaçons que as organizaçons galeguistas destes territórios levam fazendo desde há anos, como pode ser a de "aumentar a presença de informaçons sobre estas zonas na RTVG, criando mesmo, de ser possível, programas territoriais próprios", e iniciar conversas com as autoridades destas autonomias para levar adiante medidas tam urgentes e necessárias como, por exemplo, "recuperar as formas próprias na toponímia dos territórios de fala galega, oferecendo colaboraçom institucional", "implantar o ensino de língua galega, integrado no currículo académico em todos os centros de ensino públicos do sistema nom universitário", ou o apoio às organizaçons "que se esforçam na promoçom do galego nestas zonas".

Especialmente no tema do ensino, este Plano Geral de Normalizaçom Lingüística, recolhe a evidência de que actualmente existe umha "impossibilidade prática" para nestas zonas "adquirirem umha formaçom competitiva em língua galega", e marca a si próprio como objectivo "lograr umha presença do galego no sistema escolar nom universitário que se aproxime da existente na Galiza".

Fica claro entom que, para além de que algumhas forças políticas, ou colectivos sociais de diverso tipo, ponham mais em destaque este tema, o certo é que as três forças políticas com representaçom no Parlamento autónomico galego, o Partido Popular, o Partido Socialista Operário Espanhol e o Bloco Nacionalista Galego, aprovárom um Plano que prevê as medidas que muitas pessoas estám a reclamar, estamos a reclamar no Berzo, e que ainda escandalizam algumhas pessoas e, sobretodo, algum "responsável" político, que preferiria nom ter que atender a situaçom que vivemos nestes territórios, e que por isso emprega a técnica do avestruz: agachar a cabeça e assim pensar que desapareceu o problema. Mas nom é negando a sua existência que os problemas se resolvem.

OVNIS E ISOGLOSSAS
in: http://ovniseisoglossas.agal-gz.org

sábado, mayo 06, 2006

CELEBRACIÓN DO DÍA DAS LETRAS GALEGAS EN PONFERRADA (VIERNES 12 DE MAYO DE 2006)

CELEBRACIÓN DEL DÍA DAS LETRAS GALEGAS
2006 EN PONFERRADA POR FALA CEIBE DO BIERZO

La Asociación cultural Fala Ceibe do Bierzo organiza un año más el Día das Letras Galegas 2006 en Ponferrada. En esta ocasión el acto principal tendrá lugar este viernes 12 de mayo, en el Salón de actos del edificio de usos múltiples (avda. Los rosales), en el Campus de Ponferrada de la Universidad de León, desde las 5 horas. Y por eso aprovechamos esta grata ocasión para convidarles a participar en las actividades programadas.

En este año 2006 todas las comunidades gallego-hablantes de la Comunidad Autónoma de Galicia, de Navia-Eo de Asturias, de O Bierzo, de As Portelas de la Alta Sanabria zamorana, del Val de Ellas cacereño y los colectivos de emigrantes gallegos en general organizamos actos culturales en homenaje a Manuel Lugrís Freire (Sada, 1863 – A Coruña, 1940), destacado galleguista, periodista, jurista, poeta y autor teatral. Fala Ceibe se une a esta merecida homenaje desde Ponferrada, y para eso contamos con la valorada colaboración de distintos colegios bercianos que imparten clases de gallego, a través de la participación activa de su alumnado en el acto cultural, entre ellos los centros de Camponaraya y de los barrios ponferradinos de La Placa y Compostilla. También contamos con las correspondientes actuaciones musicales por parte de la Escola de Gaitas de Ponferrada, Servando Barreiro y la agrupación de pandereteiras e baile Abertal. Las intervenciones poéticas serán a cargo de María Xosé Montero, Artur Alonso Novelhe, Conha Rousia e Igor Lugris.

Fala Ceibe también hará durante este acto cultural que comentamos una merecida homenaje al escritor y profesor ancarés Aquilino Poncelas Abella y a la profesora e investigadora Alicia Fonteboa. Esta fue una de las personas impulsoras de la enseñanza de la materia de gallego en O Bierzo, además publicó el libro “Literatura de la tradición oral en El Bierzo” (1993), así como numerosos artículos de investigación filológica en la revista Estudios Bercianos, y participa en la elaboración del “Atlas Lingüístico del Bierzo (ALDI)”, editado por el Instituto de Estudios Bercianos. Por la otra parte, Aquilino Poncelas Abella defiende la dignificación de la lengua gallega de O Bierzo, y publicó varios libros en los que se recogen relatos de nuestra literatura oral en gallego-berciano, entre ellos destacamos “Estorias e contos dos Ancares” (1987), “O mestro púxose louco (1995) e “Contos e lendas do Bierzo” (2004). Fala Ceibe les obsequiará respectivamente con esculturas elaboradas para la ocasión por el valdeorrés Henrique Rei.
Los actos culturales continuarán en el bar La Gatera de Ponferrada, desde las 22 horas, con la presentación del disco "Som voltas" de Servando e Contradanza.
Por último Fala Ceibe indica que aprovechando la festividad del Día das letras galegas, y como en los años anteriores, hemos realizado una nueva donación de 150 libros en lengua gallega a la biblioteca pública de la Casa de Cultura del Ayuntamiento de Ponferrada.

Silvia Rivas Remiceiro,
Secretaria de Organización.
Tfno. 600627399.
Asociación Cultural Fala Ceibe do Bierzo,
Apdo. postal 257, 24400 Ponferrada.
falaceibe@yahoo.es
http://www.falaceibe.tk/
http://obierzoceibe.blogspot.com/







CELEBRACIÓN DO DÍA DAS LETRAS
GALEGAS 2006 EN PONFERRADA,
POR FALA CEIBE DO BIERZO.

A Asociación Cultural Fala Ceibe do Bierzo organiza un ano máis o Día das Letras Galegas 2006 en Ponferrada. Nesta ocasión o acto principal terá lugar o venres 12 de maio, no salón de actos do Campus de Ponferrada da Universidade de León, desde as 5.30 horas. E por iso aproveitamos esta grata ocasión para convidarlles a participar nas actividades programadas.

Neste ano 2006 todas as comunidades galego-falantes da Comunidade Autónoma de Galicia, de Navia-Eo de Asturias, do Bierzo, das Portelas da Alta Seabra zamorá, do val do Ellas cacereño e os colectivos de emigrantes galegos en xeral organizamos actos culturais en homenaxe a Manuel Lugrís Freire (Sada, 1863- A Coruña, 1940), destacado galeguista, xornalista, xurista, poeta e autor teatral. Fala Ceibe únese a esta merecida homenaxe desde Ponferrada, y para iso contamos coa valorada colaboración de distintos colexios bercianos que imparten clases de galego, a través da participación activa do seu alunado no acto cultural. Tamén contamos coas correspondentes actuacións musicais por parte de grupos galegos e bercianos.

Fala Ceibe tamén fará durante este acto cultural que comentamos unha merecida homenaxe ao escritor e profesor ancarés Aquilino Poncelas Abella e á profesora e investigadora Alicia Fonteboa. Esta foi unha das persoas impulsoras do ensino da materia de galego no Bierzo, ademais publicou o libro “Literatura de la tradición oral en El Bierzo” (1993), así como numerosos artigos de investigación filolóxica na revista Estudios Bercianos, e participa na elaboración do “Atlas Lingüístico del Bierzo (ALDI)”, editado polo Instituto de Estudios Bercianos. Pola otra banda, Aquilino Poncelas Abella defende a dignificación da lingua galega do Bierzo, e publicou varios libros nos que se recolle relatos da nosa literatura oral en galego-berciano, entre eles salientamos “Estorias e contos dos Ancares” (1987), “O mestro púxose louco (1995) e “Contos e lendas do Bierzo” (2004).


Silvia Rivas Remiceiro,
Secretaria de Organización.
Tfno. 600627399.
Asociación Cultural Fala Ceibe do Bierzo,
Apdo. postal 257, 24400 Ponferrada.
falaceibe@yahoo.es
http://www.falaceibe.tk/
http://obierzoceibe.blogspot.com/